شاید یکی از مهمترین مسایل زندگی باشه.

ما کاری رو می کنیم که بهمون حس امنیت میده.از نظر روانی یک حس ناخودآگاه راضی بودن،داریم.حالا میخواد لات بازی باشه یا نماز و عبادت.

برای همین هست که آدم ها تغییر نمی کنن.چون برای تغییر احتیاج به این دارن که از یک حس پنهان رضایت و امنیت دست بردارن.

ولی این فقط یک روی سکه هست.روی دیگه سکه که 99 درصد آدم ها(من جمله خودم) نمی بیننش،اینه که انسان اصیل کسی است که بر این حس پنهان،آگاه باشد.

اونوقت میشه در مورد تغییر حرف زد.تغییر فرهنگ.تغییر دیدگاه.تغییر اینکه چطور درصد کتابخون ها بیشتر بشه و خیلی تغییرهای دیگر.